هرساله هشت میلیون تن زباله از خشکی وارد اقیانوس می شود
بیستم فروردین ١٣٩٤ ساعت ١٨:٤٣
دانشمندان برای اولین بار تخمین زده اند که چه میزان از پلاستیک موجود در اقیانوس از خشکی می آید، در مقایسه با پلاستیکهایی که از کشتیها و قایقهای ماهیگیری بیرون ریخته می شوند. باید بدانید که میزان کمی نیست. چیزی در حدود هشت میلیون تن.
مطالعه ای که در مجله ی ساینس چاپ شد محاسبه کرده است که هشت میلیون تن زباله ی پلاستیکی هر ساله وارد اقیانوس می شود. طبق گفته ی «جنا جمبک»، مهندس محیط زیست در دانشگاه جورجیا، این میزان پلاستیک معادل پنج کیسه ی زباله ی بزرگ در هر قدم خط ساحلی است.
جمبک همچنین اضافه می کند که این تعداد حد وسط و میانگین تخمینهایی است که محققان به آن رسیده اند، کل آن ممکن است در کمترین حالت به 4.8 میلیون و در بیشترین حالت به 12.7 میلیون تن برسد. حتی از این هم بدتر می تواند اتفاق بیفتد: تحت سناریوی معمول "کار مثل همیشه" که در آن هیچ تغییری در مدیریت پسماند داده نمی شود، این تعداد تا سال 2025 دوبرابر خواهد شد.
«ریچارد تامپسون» زیست شناس دریایی در دانشگاه پلایموث اظهار می کند که این مطالعه ی مهم نشان می دهد که "اقیانوسها احتمالا با حساب میزان زیاد زباله ای که در دریاها و سواحل ریخته می شود، خیلی بیشتر از آنچه ما محاسبه کرده ایم، آلوده خواهند شد".
بیست کشور بالای لیست آلوده کنندگان اقیانوسی همگی از کشورهای در حال توسعه هستند که دارای جمعیت فشرده ای در سواحل می باشند. البته به استثنای آمریکا که در رتبه ی بیستم آلوده کنندگان قرار دارد. این مطالعه همچنین نشان می دهد که تقریبا 750000 تن از ضایعات پلاستیکی آمریکایی از طریق خشکی وارد اقیانوس می شود. طبق گزارش آژانس حفاظت از محیط زیست آمریکا، این کشور 2.8 میلیون تن پلاستیک را به طور سالانه بازیافت می کند.
چین به مراتب و با اختلاف زیاد بزرگترین آلوده کننده ی اقیانوس است و سالانه چیزی در حدود 2.4 میلیون تن ضایعات پلاستیک را تولید می کند که در حقیقت 28 درصد تولید کل زباله در جهان است.
البته جمبک خیلی زود اشاره می کند که این مطالعه درباره ی این نیست که انگشت اتهام به سوی مقصرین دراز کنیم، بلکه باید بدانیم این مشکلی است که همه در آن سهیم اند و همه می توانند برای حل آن کاری بکنند.
مطالعات قبلی نشان داده بودند که 270000 تن زباله های پلاستیکی کوچک یعی ذرات کوچک و پلاستیکهای فیبری در سطح اقیانوسهای جهان شناور هستند. که البته در عمق اقیانوسها خیلی بیشتر از این زباله وجود دارد. دانشمندان اخیرا در یک منطقه از عمق اقیانوس در قسمت دورافتاده ای از اقیانوس هند، که تقریبا یک سوم سایز پارک مرکزی نیویورک است، وجود حدود 4 میلیارد فیبر پلاستیکی را حساب کرده اند. از نظر آنها اقیانوس ها به همین میزان در جاهای دیگر نیز آلوده هستند.
«چلسی راچمن» متخصص سم شناسی محیط زیستی در دانشگاه دیویس کالیفرنیا که البته در این تحقیق نقشی نداشته است می گوید، آلودگی پلاستیک به دلایل بسیاری مشکل محسوب می شوند. کاملا آشکار است که این زباله ها می توانند حیواناتی مانند لاک پشت دریایی، پرندگان و پستاندارانی همچون دلفین ها را خفه کنند. همچنین پلاستیکها می توانند مواد سمی از خود آزاد کنند که وارد بدن حیوانات دریایی شده ، و در زنجیره ی غذایی قرار بگیرند و در نهایت غذای دریایی را مسموم کند که انسانها مصرف می کنند.
جمبک می گوید راه حل این مشکل دریایی در خشکی ریشه دارد. مارکوس اریکسن مدیر پژوهشی در سازمان تحقیقات محیط زیستی گیرز5 (5 Gyres) با اعلان موافقت با جمبک می گوید: "عاقلانه نیست با تور به جان اقیانوسها بیفتیم تا زباله ها را جمع کنیم، بلکه باید به راهکارهای کم کردن زباله بر روی خشکی فکر کنیم".
طبق نظر جمبک، کشورها برای کم کردن ضایعات و پسماند، باید روشهای بهتری برای "جمع آوری، بازیابی و نگه داشتن" زباله ها پیدا کنند. اکثر پلاستیکی که از طریق خشکی به اقیانوس ریخته می شود توسط آب و باد برده می شود. بنابراین ایجاد یک سیستم جریانی پسماند که به درستی مدیریت می شود، از اهمیت حیاتی برخوردار است.
از نظر اریکسن، اگر واقعا به فکر حل این مشکل افتاده ایم، باید تولیدکننده های پلاستیک را مجبور کنیم محصولاتی را تولید کنند که دوباره و به آسانی قابل استفاده و بازیافت هستند. " اگر همه ی محصولات پلاستیکی و بسته بندی، با اهداف بازیافتی طراحی و تولید می شدند، میزان کمی از این زباله ها به اقیانوس راه پیدا می کرد. طراحی در اینگونه تولیدات درست به اندازه ی مدیریت پسماند مهم است".
منبع: نیوزویک
کلیه حقوق این اثر متعلق به "مرکز فرهنگی میثاق" است.