دستورات اخلاقی درباره ی دستکاری دیجیتالی عکاسی در حرفه ی خبرنگاری بسیار ساده و صریح هستند: نمی توانید در مرحله ی پس از عکس گرفتن، هیچ عنصری را به عکسی اضافه یا از آن کم کنید. هرگز. اگر عکسی همان طوری نشد که شما می خواستید، هیچ لپتاپ دیجیتالی نباید دوباره آن عکس را دستکاری کند.

این استانداردها توسط مهمترین سرویسهای خبری بین المللی و بیشتر روزنامه ها در ایالات متحده پذیرفته شده اند.

آسوشیتد پرس اعلام کرده که به همکاری خود با «نارسیسو کونترراس»، عکاس مستقل و برنده ی جایزه پولیتزر، پایان داده است. این عکاس پوشش خبری سوریه را بر عهده داشت. دلیل این کار تنها یک عکس بود که عکاس به روش دیجیتالی دوربین فیلمبرداری را از گوشه ی عکس حذف کرده بود.

این نوع کوتاهی اخلاقی برخلاف وضوح قوانین و نتایج سختگیرانه ای که گریبان تخطی گران را گرفته است، اغلب در میزان نسبتا زیادی اتفاق می افتد.

در یکی از معروفترین موارد «برایان والسکی» از روزنامه ی «لس آنجلس تایمز» در سال 2003 به دلیل ترکیب عناصری از دو عکس در یک تصویر از کارش اخراج شد. «عدنان حاجی» عکاس مستقلی که برای رویترز کار می کرد در سال 2006 به دلیل تغییر دودی که در عکسی از یک حمله هوایی اسراییلی در بیروت داده بود، از کار برکنار شد.

اما بر خلاف اتفاقات قبلی که طی آن تخطی از این قانون توسط خوانندگان، صاحبان وبلاگ ها و یا دیگر عکاسان کشف شده بود، موردی جدید پیچیدگی عجیبی داشت. آقای کنترراس در مواجه با یک انتخاب اخلاقی و با اینکه از نتیجه خبر داشت، خودش به این مسئله اعتراف کرد.

لحن او در طول مصاحبه ای که داشته، بسیار عذرخواهانه بود اما هیچ حالت دفاعی به خود نگرفته بود. او گفت: «من اشتباه فاحشی مرتکب شدم و مسئولیت کامل آن را بر عهده می گیرم. من بابت  آن کار شرمنده هستم اما درمورد کاری که باور دارم وظیفه ام است هیچ احساس پشیمانی ندارم، و کار من نشان دادن رنجی است که مردم سوریه در اثر جنگ متحمل می شوند.»

او اضافه کرد : «این مثال طلایی برای هرکسی است که می خواهد وارد حرفه ی عکاسی شود. تصمیم غلطی بود.»

آسوشیتد پرس این مورد را گزارش کرد و گفت که همکاریش را با آقای کنترراس قطع کرده و تمامی عکسهای او را از آرشیو عمومی اش پاک کرده است از جمله عکس معروفش درباره ی سوریه که در سال 2013 برنده جایزه پولیتزر شده بود.

آقای کنترراس اصرار داشت که این تنها باری است که او عکسی را دستکاری کرده است. «سانتیاگو لیون» مدیر سرویس خبری بعد از چک کردن همه ی 500 عکسی که او  به آسوشیتد پرس فروخته بود اعلام کرد که هیچ عکس دیگری از او دستکاری نشده بود.

آقای کنترراس در سال 2013 در پی ماموریتی در مصر برای نیویورک تایمز نیز کار کرده بود. «میشل مک نالی» معاون بخش عکاسی این روزنامه گفت که تمام عکسهایی که او به این روزنامه داده است با دقت تمام بررسی شده اند.

خانم میشل مک نالی در این باره گفت : «در نگاه اول هیچ دستکاری نمی بینیم. اما از متخصصان خود خواسته ایم با دقت هرچه تمام تر به همه ی عکسهایی که از او در روزنامه مان چاپ کرده ایم نگاه کنند. البته خواسته ی فوری من این نیست که او را دوباره به سرکار برگردانند و بدون هیچ تعارفی چنین حرفی را می زنم. اتفاق غم انگیزی است زیرا او اصلا نیازی ندارد عکسهایش را دستکاری کند. »

آقای کنترراس قبل از جنگ سوریه اصلا عکاس جنگ نبود. اما در طول دو سال گذشته با به جان خریدن خطرات زیادی در سوریه مشغول به کار شد؛ خطراتی که اول تنها متوجه خودش بود و سپس دیگر مجله های اروپایی و اخیرا هم آسوشیتد پرس را درگیر خود کرد.

در شش ماه اخیر شرایط عکاسان در بسیاری از مناطق سوریه خطرناک شده است. از تابستان گذشته شاهد افزایش چشمگیری در میزان ربودن خبرنگاران غربی در سوریه هستیم و همین مانع آن شده است که عکاسان بیشتر مناطق را پوشش بدهند. اما آقای کنتراراس در اواسط سپتامبر برای انجام ماموریتی برای آسوشیتد پرس وارد سوریه شد و یک ماهی در آنجا ماند تا جنگ را پوشش بدهد.

او در اوایل این ماه در مصاحبه ای با مجله لنز گفته بود رفتن به سوریه در 2012 و نیمه اول 2013 نسبتا آسانتر بود. او گفت :«شما با خطر بمباران یا تیراندازی تک تیراندازان مواجه بودید، اما خوب جنگ است دیگر، شما همواره این خطرات را در نظر دارید اما آدم ربایی مسئله ایست که همه چیز را به نحو عجیبی تغییر داد.»

او گفت که در مقایسه با زمانی که خودش به صورت مستقل برای مجلات دیگر کار می کرد آسوشیتد پرس امنیت و حمایت قابل تحسینی از او به عمل آورده بود.

او همچنین اذعان کرد که «من اطمینان چندانی در مورد انجام این ماموریت نداشتم اما وقتی میزان سرمایه گذاری و حمایت بیست و چهار ساعته ی آنها را دیدم حس کردم که تا آنجایی که می شود خطر را کم کرده اند. من زمانی به این ماموریت رفتم که هیچ آژانس خبری دیگری خبرنگار به سوریه نمی فرستاد.»

قبل از آنکه آقای کنترراس با این زخم حرفه ای که خودش باعثش بوده مواجه شود، کارهای فوق العاده ای برای آسوشیتد پرس در سوریه  و آن هم تحت شرایط بسیار سختی انجام داده بود که به نوعی کار دستکاری او در عکسش را بیشتر غیر قابل درک می کند. دو سوال در اینجا مطرح می شود: چرا او چنین اشتباه اخلاقی فاحشی را مرتکب شد؟ و چرا در آن زمان به این کار اعتراف کرد به جای آنکه خودش را مبرا بداند؟

کنترراس گفته که هر عکاس خبرنگاری از محدودیتهای اخلاقی این کار خبر دارد. با این حال، در حالی که او مسئولیت کامل کار خود را بر عهده گرفته ، اعلام کرده که بسیار تحت فشار بوده است. او مدتی را در غاری زندگی کرده بود آنهم در منطقه ای که شاهد درگیری های سنگینی بود.  در 29 سپتامبر، او و فیلمبردار مستقل همراه او که برای آسوشیتد پرس کار می کردند، در حال سفر با نیروهای شورشی بودند و در یک تبادل آتش در بالای تپه ای در روستای Telata گیرکردند.

او این طور تعریف می کند که : از همان آغاز من از وجود دوربین در گوشه عکسم خبر داشتم اما در آنجا واقعا نمی شد حرکتی کرد و عکسی کامل گرفت. می خواستم تمام فشار آن لحظه را ثبت کنم. هنگام بازنگری آن عکس، فکرکردم شاید ماهیت آن شرایط در نظر بیننگان به خوبی نشان داده نشود. فکر کردم آیا پاک کردن آن دوربین از گوشه عکس کار درستی است یا خیر. در نهایت هم پاکش کردم. نتوانستم در آن لحظه ی پر استرس از پس تصمیم سختی بربیایم. البته که کسی جز خودم را برای این اشتباه سرزنش نمی کنم.

آقای کنترراس که اهل مکزیک است، توضیح می دهد که چگونه وقتی در مکزیک با سردبیر در حال بازبینی عکسهایش بودند تا عکسی را برای شرکت در مسابقه انتخاب کنند، این خبر را به او داده است.

او می گوید: «وقتی به این عکس رسیدیم، به او گفتم که این عکس دستکاری شده است و از آنها خواستم آن عکس را کلا حذف کرده و استفاده ای ازش نکنند. در همین لحظه بود که دیگر همه چیز تغییر کرد.»

سردبیران پشت درهای بسته به مذاکره نشستند و او از نتیجه این جلسه اصلا تعجب نکرد.

او در این باره می گوید: «من قوانین کلی عکاسی-خبرنگاری را می دانم و درک می کنم که قوانین برای همه یکسان است. به خاطر همین است که قبل از آنکه آنها از عکس برای اهداف دیگری  استفاده بکنند حقیقت را گفتم.»

طبق تفکر او اگر در این باره چیزی نمی گفت اتفاق وحشتناک تری می افتاد.

او می گوید: « چه اتفاقی می افتاد اگر به آنها نمی گفتم- اگر آن عکس به طور گسترده تری پخش می شد، نتایج وخیم تری به بار می آمد. اعتبار مرا به عنوان عکاس آن عکس و اعتبار آسوشیتد پرس را به عنوان مرجعی که آن عکس را پخش کرده بود زیر سوال می برد.»

او همچنین می گوید : «این اتفاق نتایج جدی در پی داشت. اما من تنها کسی بودم که با آنها مواجه شدم، من رابطه ی کاریم را با آسوشیتد پرس از دست دادم اما توانستم اشتباهی را که مرتکب شده بودم علنی کنم.»

منبع: لنز