«سید سليم غفوري» در گفتگو با فارس
حضور دانشجويان ايراني در اجلاس بوليوي بايد شروع يك حركت بين‌المللي باشد
یکم اردیبهشت ١٣٨٩ ساعت ١٨:٥٧
خبرگزاري فارس: يك كارشناس مسائل فرهنگي با اشاره به اعزام گروه دانشجويان ايراني به اجلاس بوليوي گفت، اين اقدام بايد سرآغازي براي ارتباطات دانشجويي و غير دولتي با كشورها و مجامع مختلف بين‌المللي گردد.
به گزارش فارس، اين روزها اولين "كنفرانس جهاني ملت‌ها درباره تغييرات جوي و حقوق مام زمين" در كشور بوليوي در حال برگزاري است. جمعي از دانشجويان ايراني نيز به همت تشكل "جنبش عدالتخواه دانشجويي" به منظور شركت در اين كنفرانس به اين كشور سفر كرده‌اند. در همين رابطه به گفت‌وگو با "سيد سليم غفوري"، كارشناس مسائل فرهنگي پرداخته‌ايم كه در ادامه مي‌آيد. فارس: اهميت ابتكار عمل كشور بوليوي در برگزاري اين اجلاس و سفر هيات دانشجويي ايراني را چگونه ارزيابي مي‌كنيد؟ غفوري: همانطور كه مي‌دانيد اين اجلاسي كه در كشور بوليوي برگزار مي‌شود براي يافتن راه‌كارهايي جهت مقابله با آلودگي‌هاي محيط زيست است. متاسفانه اين دست سمينارها هميشه از سوي دولت‌ها و كساني برگزار شده كه بيشترين نقش را در توليد آلودگي در سطح جهان دارند و در همان حال هميشه خود منادي مبارزه با آلودگي بوده و سعي در مديريت اين بحران جهاني دارند. به همين خاطر اتفاق تاثيرگذاري نمي‌افتد، اما اين ابتكار عمل رويداد جديدي از سوي كشورهايي است كه قربانيان اصلي آلودگي زيست‌محيطي هستند. از اين رو، حضور يك هيات ايراني مي‌تواند بسيار مثمرثمر باشد و سرآغازي براي ارتباط با كشورهاي مختلف و مجامع بين‌المللي گردد كه برخوردار از يك ديدگاه ضد امپرياليستي هستند. فارس: حضور گروه‌هاي غير دولتي ايراني در مجامع و نهادهاي بين‌المللي را تا چه حد مهم مي‌دانيد؟ غفوري: انقلاب اسلامي داعيه‌دار يك انقلاب فرهنگي و حركت‌هاي فرهنگي پيشرو در جهان است. حركت‌هاي فرهنگي بايد در بسترهاي مردمي شكل بگيرد و دولت‌ها و حكومت‌ها بايد صرفا آماده كننده و تسهيل كننده اين دست اقدامات باشند. در حركت‌هاي مردمي هم، گروه‌هاي دانشجويي هميشه پيشتاز و پيشرو بوده و چون كمتر دچار سياست‌زدگي شده‌اند. اين گروه‌ها خط قرمزهاي سياستمداران را ندارند و حرف‌هاي صريح‌تر مي توانند بزنند. به همين خاطر، اين حضور مي‌تواند شروع يك حركت فرهنگي و مردمي آتي باشد. فارس: استدلال شما در موافقت با حضور فعالين انقلابي و دانشجويان در فضاي بين‌المللي بر چه پايه‌اي است؟ غفوري: نگاه انقلاب ما يك نگاه جهاني است و مخاطب اين انقلاب، مستضعفين عالم و به عبارتي كشورهايي هستند كه در اصطلاح به آنها كشورهاي "جنوب" گفته مي‌شود؛ اعم از كشورهاي مسلمان و غير مسلمان. ما بايد به دنبال اتحاد با كشورهاي "جنوب" باشيم تا بتوانيم جبهه‌اي براي ايستادگي در مقابل ظلم و ستم و نظام سلطه‌اي كه سعي مي‌كند خود را تحميل كند، تشكيل دهيم. اگر اين ارتباط ها برقرار شود، بر پايه آنها مي‌توان بناهاي بزرگتري ساخت و كارهاي عظيم‌تري انجام داد. ما بايد در دل ملت‌هاي آزاده جهان جا باز كنيم و پيام انقلاب رابه آنها برسانيم و آنها را با واقعيت‌هايي كه درون كشور ما هست آشنا كنيم. بدون تعارف، نظام رسانه‌اي دنيا عليه ما تبليغ مي‌كند و يكي از بهترين و موثرترين روش‌هاي ابلاغ پيام، ارتباط مستقيم و چهره به چهره است كه حضور در اينگونه اجلاس‌ها يكي از اين راه‌هاست. از طرفي، در اين گونه گردهمايي‌ها رسانه‌هاي جايگزيني هم وجود دارد و حرف‌هاي ما مي‌تواند انعكاس يابد. فارس: با توجه به موضوع اين اجلاس، در مورد تهديدي كه از جانب نابودي محيط زيست بشريت را تهديد مي‌كند، آيا اسلام راه‌حلي دارد كه گروه دانشجويان ايراني حامل آن باشند؟ غفوري: همانطور كه مي‌دانيم اسلام براي هر چيز حقوقي قائل شده است. به طور مثال، براي اسبي كه سوار مي‌شوند حقوق زيادي شمرده شده است. طبيعتا براي زمين هم حقوقي در نظر گرفته شده كه البته جزئيات آن را فقها بايد مشخص كنند. مسلما آلوده كردن محيط زيست ظلمي است كه به زمين مي‌شود و بايد اين حق زمين را ادا كنيم. فارس: پيشنهاد شما براي تداوم اين دست ابتكارات و ورود بيش از پيش جوانان و دانشجويان حامل پيام انقلاب اسلامي در مجامع و نهادهاي بين‌المللي چيست؟ غفوري: متاسفانه ضعف سيستم‌هاي فرهنگي ما اين است كه ارتباط ها را رها مي‌كند. كار فرهنگي نياز به استمرار و پيوستگي دارد و نبايد رها شود. ما هم بايد آنها را دعوت كنيم. با رسانه‌ها و مجلات و نشريه‌هاي آنها ارتباط برقرار كنيم. هر هفته، هر ماه ... يك مطلبي، نوشته‌اي، ترجمه شود براي آنها فرستاده شود. همين‌طور از آنها بگيريم و استفاده كنيم. خلاصه نبايد اجازه اين ارتباط ها از بين برود. با انجام كارهاي رسانه‌اي، ايجاد وبلاگ‌ها و ساخت مستند و فيلم، برگزاري سمينارها و سخنراني‌ها در زمينه محيط زيست هم كارهاي زيادي مي‌شود كرد. اما اين كارها بايد به صورت جمعي باشد. وقتي ما به تنهايي حرفي بزنيم به گوش كسي نمي‌رسد ولي به طور مثال اگر در همه اين كشورها قرار باشد همه در يك روز مشخص مثلا در بيابان جمع بشوند، حالا يك ميليون نفر، صد هزار نفر و .... در جاهاي مختلف جمع بشوند، قطعا اين شنيده خواهد شد و برد خواهد داشت. حتي رسانه‌هاي مغرض هم نمي‌توانند از كنار آن بگذرند. ما براي اين مسايل بايد به دنبال ايجاد فضاي كار مشترك و مستمر باشيم.
منبع:فارس
کلیه حقوق این اثر متعلق به "مرکز فرهنگی میثاق" است.